Descrición da adega
A nivel profesional, Francisco Pérez comezou coa adega no 2006 pero desde 1997 elaboraba viño para unha taberna na localidade de Mandín. No 2006 decidiu deixar o "furancho" e dedicarse completamente ao que lle apaixona.
É fillo de inmigrantes e tivo que ser criado polos seus avós. Esta etapa da súa vida marcou, en parte, o seu destino. O seu avó foi quen o introduciu na arte de coidar os viñedos.
O adegueiro, coñecido como Xico, non quere homoxeneizar, a súa filosofía de non querer producir viños similares nin parecidos lévao a obter viños únicos. Está comprometido con promover as variedades autóctonas minoritarias e cunhaa viticultura en equilibrio co medio ambiente.
O seu viño é un caldo próximo á terra, elaborado do xeito máis natural posible; faino en barricas de madeira de castiñeiro, como facía o seu avó.
Os seus viñedos están situados na "raia" que separa as aldeas de Mandín, polo lado galego, e Lamadarcos, polo lado portugués. Ten catro viñedos cunha superficie conxunta de 4 hectáreas, cada un con características diferentes. Produce un total de 7.000 litros ao ano (a metade branca e a outra metade vermella). Ademais do vendido a granel.
Os produtos fitosanitarios que adoita empregar son o xofre e o cobre. Como fertilizante, usa herbas, microorganismos arbustivos e po de rocha (o obxectivo destas prácticas é mellorar a produción).
Usa as castas brancas autóctonas Verdello, Dona Branca e Treixadura. E os castes vermellos autóctonos Bastardo, Tinta Fina, Tinto Serodio e Caiño.
Xico elabora dous tipos de viños. Na súa propia adega elabora viños baixo a Denominación de Orixe Monterrei: “Couto Mixto Tinto” e “Couto Mixto Branco”. Estes viños superan os 90 puntos na prestixiosa lista "The Wine Advocate" de Robert Parker. E, por outra banda, na antiga adega dos seus avós segue elaborando un viño tradicional para vender a granel, en caixas de 15 litros (é un viño de mesa que elabora só para pedidos, amigos e tamén para a taberna).
O proceso de produción empregado é moi sinxelo, porque para este adegueiro o fundamental é a uva. Os acios seguen pisándose cos talos nun prensado de pedra e despois van aos tanques, onde fermentan con lévedas autóctonas.
En “Couto Mixto Raiano” (como se chama a zona, “raia”), galegos e portugueses decidiron, séculos atrás, fusionarse para sempre nun abrazo fraterno. As castes comúns (Mencía, Bastardo e Caíño) mestúranse sen ningún engadido, empregando só lévedos típicos destas castes; podendo así expresar o sabor das beiras do Támega.
